Jest to jeden z nielicznych zachowanych obiektów w Europie, które powstały miedzy 1884-1885 r. i prawdopodobnie jedyny na Pomorzu Zachodnim. Identyczny słup był ustawiony w Świnoujściu, zniszczony został prawdopodobnie podczas II wojny światowej. Podobna wieżyczka/słup został zachowany w Werdau we wschodnich Niemczech.
Wieżyczka (niem. Wettersaule) to wytwór działalności człowieka, będący świadectwem minionej epoki (pamiątka przeszłości), posiadający wartość historyczną, artystyczną, naukową i sentymentalną. Jak wynika z dokonanych ustaleń przez Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków wieżyczka meteorologiczna z Międzyzdrojów jest wyrobem odlewni Eisenwerk Carshutte z Delligsen (Dolna Saksonia) wg. projektu firmy Annoncen-Uhr-Actien-Gesellschaft z Hamburga, na co wskazuje tabliczka zamieszczona na jej cokole. Przypuszczalnie po 1945 r. usunięte zostały z jej wnętrza przyrządy meteorologiczne, a ze zwieńczenia daszku wiatrowskaz z chorągiewką. W nieokreślonym czasie drzwiczki korpusu zostały przerobione, wystąpił brak stosownych i oryginalnych zamknięć.
Tego typu obiekty zazwyczaj stawiane były w uzdrowiskach w pobliżu hoteli: na placach, promenadach, w parkach. Podobne obiekty można spotkać w Polsce tzw. wieżyczki/słupy/pogodynki meteorologiczne pozostały np. we Wrocławiu, Legnicy, Dusznikach Zdroju, Inowrocławiu czy Trzebnicy.
Nie jest znane pierwotne położenie wieżyczki (pogodowej – stosowano różne nazwy) w Międzyzdrojach. Być może od początku ustawiona była w parku przed Domem Zdrojowym (niem. Kurhaus), na co wskazywać może jej lokalizacja stwierdzona na podstawie widokówek z lat 1920 – 1928. Nie zachowały się jej przedwojenne przedstawienia. Na najstarszym zdjęciu słup jest w jednym kolorze. Dominująca kolorystyka to szarość, grafit. Najwcześniejsze źródła ikonograficzne przedstawiające słup/wieżyczkę to zdjęcia z lat 50 –tych XX wieku, kiedy to wieżyczka znajdowała się w pobliżu wejścia na Molo - raz po jednej, raz po drugiej jego stronie. W 1985 r. poważnie uszkodzona, została odremontowana przez Zakład Ochrony Środowiska. Wtedy to najprawdopodobniej przemalowano ją na biało z kolorowym dachem, a w międzyczasie zmianie uległa też kolorystyka podstawy cokołu na niebieski.
Wieżyczka składa się z trzech części: cokołu, gabloty, która w przyszłości zostanie wyposażona w urządzenia meteorologiczne i daszku. Wieżyczka zbudowana jest w konstrukcji stalowej a jej dach i kompozycje rzeźbiarskie wykonane są techniką odlewu symbolizujące cztery pory dnia. I tak na szczytach daszku przedstawione są następujące symbole:
1) kogut – przedstawiony z boku, wśród roślinności – przedstawia poranek, budzący się dzień;
2) ul z pszczołami - wyplatany z wikliny, stoi między kwiatami i owocami, symbolizuje środek dnia, aktywność i pracę,
3) nietoperz z rozwiniętymi skrzydłami na tle nieba z gwiazdami – symbolizuje wieczór,
4) sowa siedząca na gałęziach - wskazuje, że nastała noc.
W celu przywrócenia formy obiektu została zrekonstruowana róża wiatrów z chorągiewką, na wzór tej z Werdau.
Do wykonania renowacji wieżyczki zgodnie z Programem prac konserwatorskich i restauratorskich autorstwa mgr Aleksandry Niedziółki i decyzją Zachodniopomorskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Szczecinie wybrano Wykonawcę firmę KOWAL Ltd sp. z o.o. ze Szczecina. Zgodnie ze wskazówkami i nadzorem konserwatorskim firma zastosowała kolorystykę wieżyczki analogicznej do wieżyczki z Werdau – ze złoceniami w partii róży wiatrów.
Prace zostały wykonane w ramach zadania pn. „Wykonanie prac konserwatorskich i restauratorskich przy wieżyczce meteorologicznej w Międzyzdrojach”, na które gmina uzyskała dofinansowanie od Samorządu Województwa Zachodniopomorskiego, w formie dotacji na prace konserwatorskie, restauratorskie lub roboty budowlane przy zabytku wpisanym do rejestru zabytków lub znajdującym się w gminnej ewidencji zabytków położonym na obszarze województwa zachodniopomorskiego.
